Toen ik na de voorstelling thuis kwam, zei ik tegen Enny oprecht: "Dit was een goede film met een goed verhaal. Ik heb ervan genoten."
De film van Grimur Hákonarson is het best te omschrijven als een episch verhaal.
Het speelt zich af op een afgelegen plek op IJsland, waar veeteelt - hier het houden van schapen - het belangrijkste middel van bestaan is.
De film brengt ons in contact met twee van de boeren, broers, die echter al veertig jaar niet met elkaar meer spreken.
Het zijn ware rivalen, want zij hebben elk één van de beste rammen gefokt, zoals op jaarlijkse wedstrijd blijkt.
Helaas breekt in die tijd een gevaarlijke ziekte onder de schapen uit en moeten alle dieren uit voorzorg afgemaakt worden.
Deze drastische maatregel is de oorzaak van nog diepere conflicten tussen de broers, maar die uiteindelijk tot een soort samenwerking tussen hen beiden leidt.
Dit conflict is schitterend in de film uitgebeeld en veel te verrassend op hier te openbaren.
Mijn advies is dan ook: als je de kans krijgt ga deze film dan zien!
