Ik heb dit seizoen twee films gemist door ziekte.
Maar nu kon ik weer samen met Arianne deze film bekijken.
Ik ging er vol verwachting heen, omdat ik mij Django Reinhardt als een boeiende jazz-gitarist herinnerde.
Ik verwachtte een soort biografische film te zullen zien, maar dat was het dus niet.
De film gaat slechts over een korte - maar hevige - periode in zijn leven, namelijk het jaar 1943.
Django maakt dan furore in Parijs en krijgt een aanbod om Duitsland een tournee te maken.
Hij wordt echter gewaarschuwd dat het voor zigeuners - het volk waartoe ook hij behoort - steeds gevaarlijker wordt.
Hem wordt aangeraden naar het buitenland te vluchten.
Hij volgt dat advies op maar komt klem te zitten aan de grens tussen Frankrijk en Zwitserland.
Pas in de winter ziet hij kans om Zwitserland te bereiken.
Het is een lange film van meer dan twee uur.
Mijn verwachtingen werden echter niet gerealiseerd.
Ik vond dat de nadruk vooral lag op de actie en betwijfel of het verhaal dat de film vertelde wel voor iedereen helder en duidelijk overkwam.
Het slot bijvoorbeeld was voor mij een complete verrassing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten