Overpeinzing

Na twee weken de strengste vorstperiode sinds vele jaren te hebben ondergaan, is vandaag de dooi aangevangen.
Ik hoop dat die dooi doorzet, want ik beleef weinig leuke dingen tijdens zo'n winterse periode.
Schaatsen heb ik voor het laatst in 1964 of 65 gedaan op het IJsselmeer bij Muiden.
Het was leuk om het samen met de kinderen van klas 5 te doen, die daar drie weken verbleven in het kader van het "Vakantiekinderfeest".
Mijn linkervoet liet het echter afweten en ik wist dat het schaatsen voorbij was.

Jammer natuurlijk, maar niet iets om blijvend over te treuren, want sindsdien heb ik nog vele leuke andere dingen beleefd.
Ook nu kijk ik weer uit naar wat dit jaar zal gaan brengen.
Mijn vrouw, Enny, heeft onze vakantie geboekt; wij gaan opnieuw - zoals inmiddels traditioneel - twee weken naar Zeeland.
Ik heb voor mijzelf geboekt een kunstreisje naar Parijs.
Waar ik ook naar uitkijk is de reünie in april met mijn eerste klas als onderwijzer.
Het is een vervolg op de reünie van drie jaar geleden.
De meesten worden dit jaar 65 jaar en dat leek hen een goede aanleiding voor een nieuwe ontmoeting.
Er zijn nog twee jubilea waar ik bij betrokken hoop te worden.
Vijftig jaar geleden werd ik hoofd van de Ichthusschool in Amsterdam-Osdorp.
Veertig jaar geleden werd ik hoofd van De Kring in Apeldoorn-De Maten.
Het waren beide nieuw opgerichte scholen.
Als er wat gevierd wordt, hoop ik dat zij mij niet vergeten.