Vandaag bezocht ik weer een filmkringvoorstelling en zag de Amerikaanse film "August: Osage County", onder anderen geproduceerd door George Clooney.
De film speelt in het soms onverdraaglijk hete zuiden van de Verenigde Staten.
In de heetste maand van het jaar komt daar een familie bijeen door dramatische omstandigheden.
Het begint door de moeilijkheden van een oud echtpaar: Violet, de verslaafde en zieke moeder, en Beverly, haar drankzuchtige echtgenoot.
Beverly verdwijnt plotseling en blijkt al snel zelfmoord te hebben gepleegd.
Violet vraagt haar zuster en drie dochters om haar bij te komen staan.
Ze komen inderdaad, compleet met mannen en kinderen.
Het wordt echter bepaald geen aangenaam treffen, want zij blijken allen zo hun problemen te hebben.
Met zichzelf maar ook met de andere leden van het gezelschap.
Het klinkt nogal tragisch en dat is het ook.
De aankondiging sprak echter van een tragiek die verlicht wordt door een komisch perspectief.
Nou, die tragiek wordt inderdaad heftig op het scherm geprojecteerd.
Het spijt mij, maar ik kon maar weinig komische aspecten ontdekken.
Ik heb dan ook nergens om kunnen lachen en ook mijn medekijkers hadden daar kennelijk weinig behoefte aan.
Ik had meer de indruk te kijken naar een verzameling psychiatrische patiënten, waar je slechts medelijden mee kon hebben.
Bij de aftiteling zag ik dat het hier gaat om een verfilmd toneelstuk.
Ik denk dat ze dat verfilmen beter achterwege hadden kunnen laten.
Mogelijk dat de verwikkelingen op toneel te overzien zijn, maar in de film, waarin je toch min of meer een stukje 'werkelijkheid' verwacht, komt het allemaal erg over-done over.
Ik heb geen enkele behoefte om hem nog een keer te zien.
(Overigens de acteurs spelen hun rollen uitstekend en ook technisch is de film prima.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten